Kale

...ve bir kale kapatıyorsa kapılarını savaşın tam ortasında 
Sadece gurur ve ganimet yoktur onun kalbinde. 
En büyük acıları ve hüsranı da gomuyordur en ücra köşelerine. 
Trajedilerin de en büyüğünü gommustur güzel bahçesinin derinliklerine. 
Baharlarda açan çiçeklerin kokusu eşlik eder kapilarinin önündeki savaşçılara. 
Savaş sürer
Savaş bitmez
Bitse de acmaz artık kapılarını 
Görmüştür çok kere içeri girenlerin gercek yüzlerini. 
Saklar zindanlarında onların suretlerini. 

Yıllar geçince aradan. Beton yığını görüntüsüne sarmaşıklar karismis olacaktır. Duvarlarını en güzel sekilde sarıp sarmalayan o güzel sarmaşıklar.
Her baharda çiçeklerini actikca güzelliğine güzellik katan, paha bicilemez degerde bir yapı olacaktır. 
Bir tek kale bilecektir o duvardaki iki koca tasın arasındaki kurumuş ve bir çok defa yagmurlarla yikanmis ama derinlerde kalan kan izini.