Uyandiginda...
Gozlerini actiginda bu hayatta her sabah...
Yeniden dogarsin!
Her sabah buna uyanmali insan... ve her gece bunun icin uyumali...
Hayatta istediklerinin onune ihtiraslarin gecmemeli.
Hayatta istediklerinin onune duygularin gecmemeli.
Hayatta istediklerinin onune sevdiklerin gecmemeli...
"Hayat" dedigimiz sey her zaman degisiyor. Bazen guzel gune bazen kotu gune uyaniyorsun...
Uyanmak en guzeli degil mi oysa hayatta? ama ben bu oyunu oynamak istemiyorum artik...
Ben sadece uyanmak istiyorum kendi gelisim surecime...
Ben sadece "bana" uyanmak istiyorum hayatta...
Bazen hayatta en kotu gidecek sey mutlaka en kotu yolu secer...
Her zaman bunun icin hesap yapmalisin!
Hayat bundan ibaret degil mi zaten? Zaten calismak bu degil midir? Zaten istediklerin, ideallerin, butun hayata direnenmen bu degil midir? Her zorluga, her direnise direnmek degil midir hayat?
Evet, bize oyunlar oynar hayat! Bizi dener...
Bunlarin hic birisi durdurmamali bizi...
Durdurmaya gucu yetmemeli!
Bu zamanlarda gelisiyor insan.
Bu zamanlarda calismali insan cunku herkes pozitif olabilir hersey duzgun giderken.
Herkes heyecanli olabilir hersey yolundayken...
Herkes mutludur faturalari odenip borcu yokken...
Hepimiz hayatta dustuk bir sekilde ama "Ben bunu kendime yediremiyorum" demektir hayat...
"Bu beni yikamaz!" demektir!
Kolay degil bu.
Herkes yapardi kolay olsaydi.
Herkes yapardi her zaman mutlu olsaydi...
Oysa hayat bu degil!
Hayat dusmektir, hayat zamani geldiginde dizinin yere degip de her zamankinden DAHA guclu kalkmaktir!
Hayat kazandigin para degildir!
Hayat sahip olduguklarin degildir!
Hayat zordur, ugras gerektirir...
Hayat ruyalarindadir!
Hayat uyandiginda herseyi kaybetmemek icin savas vermektir!
Hayat herseyin karisinda durmaktir!
Hayat gerektiginde sevdiklerini dislamaktir!
Hersey gercek olmasa da hayatta, hayallerini gerceklestirebilecegin TEK gercektir!
---
Benden daha akilli olabilirsin...
Benden daha pratik dusunebilirsin...
Benden daha sosyal olup, benden daha cok sevilebilirsin bu hayatta...
Bunlarin hic birisi beni ilgilendirmemeli...
Biz cunku hayat sinavinda karsi karsiya degiliz...
Hayat, bu sinavda kendimizle karsi karisaya kalmamizdir, baska birisyle degil!
Tek karsi karsiya kaldigimiz sey kendimiz olmaliyiz!
Tek yenmek istedigimiz kendimiz olmaliyiz...
Cunku insan, sadece kendini gelistirebilir!
Hayata oyle bir uyanmalisin ki uyandiginda seytan bile cekinmeli senin hayatta olduguna!
Sana bakip ayni senin hayata dedigin sekilde "Ben bunu yenecegim!" demeli ve her seferinde sen bunu durdurmalisin...
Senin esin, dostun, hatta hasmin degil, SEYTAN olmali sana gibta ile bakan...
Oyle direnmelisin iste hayata...
Her seferinde sen bunu altetmelisin bilincaltinda olsa bile!
ve her gun uyandiginda birsey degistirmelisin!
Degisim, degismeyen tek seydir hayatta ve buna ayak uydurmalisin...
Uyandiginda hayatta herseyi 0yenebilecek kadar guclu olmalisin...
Oyunun kurallari sana uygulanmamali...
Uygulanamamali!
Seninle beraber oynayanlara degil, oyunun kendisine bunu gostermelisin!
Hayat seni istedigi kadar yormali ama sen her gecen gun daha yorgun bir hayata degil de sen her gecen gun daha iyi bir gune uyanmalisin!
Neden biliyor musun?
Hayatta tek yenmen gereken sensin cunku! Baskasi degil!
Uyandiginda demelisin ki kendne "Ben ayaga kalkiyorum!" ve her kalktiginda daha guclu olmalisin!
Hayat beklemez,
hayat umursamaz ve hic birsey bunu degistiremez senden baska...
Bunu anlamali ve HERSEYINI vermelisin istediklerin dogrultusunda...
Verecek birseyin kalmadiginda da kaybettigini kabullenmelisin ve insanin verecek birseyi kalmadigi gun olmamali!
Ne kadar paradoksal degil mi?
Hem olmamasi gereken sey icin ugrasip, hep olacak sey icin yol alacaksin!
Oysa her gecen gun kendi iradeni ve kendi dusuncelerini gelistiriyorsan; bu hayatta verecek birseyin BITEMEZ!
Olum bile gelse cekinip, hazir olda seni beklemeli!
Bu olmalisin hayatta ve seni bundan daha dusugu tatmin etmemeli, kapidaki olum bile olsa!
Sen bunu dugun dernek ile karsilayabilmelisin zamani geldiginde... Gulumsemelisin!
Hayatta hersey verdiginde bir yerdesindir, cunku bir sekilde bunun icin insanlar ugrasiyorlar.
Senden daha akilli insanlar,
Senden daha bilgili insanlar,
Senden daha dusunceli insanlar...
Oysa sen bunlardan daha guclu olmalisin!
Bunun icin ugrasmamali, savasmalisin.
Savas nedir? Herseyini vermektir!
Sen eger uyandiginda buna hazirsan bir yere gelirsin!
Dusunebilirsin "Nasil olabilirim ki?" diye...
O zaman elini vicdanina koyup da demelisin: "Ben elimden geleni yapiyor muyum?"
O insanlar senden daha farkli degiller.
O insanlar senden guclu degiller.
O insanlar senden daha fazla sey kaybetmiyorlar.
O insanlar senin kadar gozu kara degiller ama...
Herkes sen gibi gozlerini acacak her sabah bu uykudan...
Herkes seninle ayni suyu kullanarak dus alacak...
Herkes seninle ayni oksijeni paylasacak...
Evet, herkes ayni dogmuyor, biliyorum!
Evet, herkes ayni sartlarda yasamiyor ama sen uyandiginda savasmaya kalkmiyorsan o yataktan,
Sen uyandiginda herseyini vermeye hazir degilsen,
Sen eger uyandiginda, butun herseyinle, butun acinla, butun dusuncelerin, butun sevincin ve butun seni geri tutacak seylerden daha guclu degilsen...
bir gun herseyini kaybedeceksin, bana inan!
Bunu bilerek uyan o yataktan...
Bunu bilerek kiz hayata...
Bunu bilerek bahaneler uret hayatta cunku biz bu degiliz!
ve bil ki..
Ben bir gun o en ulasilmaz dedigin noktayi gecmis olacagim...
Ben bir gun o imkansizlari basaran insan olacagim...
ve ben bir gun o dusundugunuz hayati alt etmis olacagim...
butun cirkefligiyle,
butun adaletsizligiyle,
butun direnisiyle,
butun seviyesizligiyle...
Ben bunu yenecegim!
ve ben ayaklarimi yataktan yere bastigimda seytan bir kere daha irkilecek oldugu yerde...
ve belki de sessizce kendi kendine mirildanacak "hassiktir" diye...
O gun geldiginde bombos gokyuzune bakip da diyecegim ki...
"Baba...Oglun istedigi yerde..."